در گلستان آسمان همچنان بر طبل باران می‎کوبد و قطرات شفاف زندگی بر چترهای خیس امروز ترجمان لحظاتی حیات‎بخش  و مسیحایی است.

 زمزمه شعرسهراب، چه لذتی ‎می‎دهد در ورای این فضای معطر به طبیعت وعاری از پلشتی ازدحام، چترها را باید بست، زیر باران باید رفت، بارانی که ترنمش، خاطره زندگی است و همرنگ دل صاف و بی‎ریای مردمی که در حوضچه اکنون، زندگی را شنا می‎کنند.