باران فرو می‎ریزد، بر پهنای سرزمینی که عاشقانه‎هایش، ترجمان ترانه‎‎ مادری است و دل‎فریبانه‎ها‎یش، هم‎ترانه شعر کودکانه  روز باران.    

 جشن آَشتی باران در دیار خزان‎زده گلستان، این روزها دیدنی است، فروهشتن قطرات روشن زندگی بر دشت‎های باور این سرزمین سبز در فضایی مه‎آلود و آسمانی دل‎گرفته از ابرهای تردید، تو گویی این ترانه جاری را پایانی نیست.